بررسی تأثیرات برخی پارامترهای محیطی در دقت مکانی آتش های ثابت کشف شده از تصاویر ماهواره ای modis

یکی از مخاطرات طبیعی که همواره بخشی از کشورمان را مورد هجوم خود قرار داده است پدیده مخرب آتش سوزی می باشد که علاوه بر آلودگی هوا و فرسایش محیط زیست، اثرات زیان باری را بر روی سلامتی موجودات زنده دارد. کنترل و مهار آتش سوزی به خصوص در لحظات اولیه امری ضروری است و بسیار ساده تر از زمان گسترش و تقویت آن است. با توجه به این نکته که نظارت مداوم و تمام وقت بر روند وقوع و پیش روی آتش سوزی در مقیاس محلی امکان پذیر نمی باشد، استفاده از فناوری سنجش از دور و سیستم اطلاعات مکانی راهکاری مناسب جهت نظارت، شناسایی و مقابله با این پدیده نا به هنجار طبیعی می باشد. سنجنده های ماهواره های سنجش از دوری با توان تفکیک مکانی و زمانی مناسب اطلاعات مفیدی را از وقایع سطح زمین ارائه می دهند، در این راستا به منظور مطالعه آتش سوزی نیز می توان از این امکانات بهره گرفت. تحقیق پیش رو دارای 3 فاز اصلی می باشد. در بحث استفاده از داده های ماهواره ای به منظور شناسایی آتش یکی از پارامترهای مهم میزان اعتماد به داده های به دست آمده از سنجنده های ماهواره ای می باشد. در این راستا در فاز اول تحقیق به بررسی و ارزیابی دقت مکانی نقاط آتش های ثابت شناسایی شده توسط سنجنده ماهواره ای modis واقع بر سکوهای terra و aqua پرداختیم. با مقایسه نتایج حاصل از تحقیق می توان نتیجه گرفت که دقت مکانی ماهواره terra نسبت به ماهواره aqua در کشف نقاط آتش سوزی ثابت در نظر گرفته شده در جنوب ایران بیشتر و حدود دو برابر می باشد. با مقایسه میانگین زاویه چرخش بیضی انحراف استاندارد برازش داده شده بر نقاط ثابت آتش سوزی برای ماهواره های terra و aquaمی توان به این نتیجه رسید که زاویه ای که جهت کشیدگی نقاط این دو ماهواره با محور x ها می سازد تا حدودی متفاوت می باشد. میانگین زاویه چرخش بیضی انحراف استاندارد نشان دهنده کشیدگی نقاط در جهت حرکت ماهواره(track) می باشد. به عبارت دیگر دقت نقاط آتش آشکارشده در جهت عمود بر حرکت ماهواره (scan) بیشتر است. در بخش دیگر تحقیق با در نظر داشتن اینکه برای هر یک از چاه های نفت منطقه بافر مشخصی انتخاب شده است و نقاط آتش ماهواره های terra وaqua در یک محدوده بافر با مساحت یکسان انتخاب شده اند مشخص می شود که ماهواره terra آتش های بیشتری را نسبت به ماهواره aqua آشکار می سازد. در فاز دوم تحقیق به بررسی و ارزیابی دقت زمانی نقاط آتش های ثابت شناسایی شده توسط سنجنده ماهواره ای modis واقع بر سکوهای terra و aqua پرداختیم. در این تحقیق درصد کشف هر یک از ایستگاه ها یعنی چاه های نفت ناحیه جنوبی ایران مربوط به سال 2011 در طول سال به صورت اثرات ساعتی، روزانه، ماهانه و فصلی بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که بیش ترین آشکار سازی مربوط به نیمه اول سال یعنی ماه های فروردین تا مهر می باشد. همچنین مشاهده می شود بر حسب فصول سال، در فصل بهار بیش ترین فراوانی و فصل پاییز کمترین فراوانی ثبت آتش ها صورت می گیرد و لذا می توان گفت که میزان شناسایی بر حسب ساعات روز و ماه ها و فصول سال تغییر می نماید. همچنین در این مطالعه به بررسی چاه های نفت مستقل آشکارشده توسط سنجنده مربوطه که دارای وضعیت نسبتاً پایداری بودند پرداختیم و به نتایجی مشابه دست یافتیم. در فاز سوم تحقیق به بررسی تأثیرات برخی پارامترهای محیطی در دقت مکانی آتش های ثابت کشف شده از تصاویر ماهواره ای اخذشده توسط سنجنده modis که بر روی دو سکوی terra و aqua نصب گردیده، پرداختیم. با محاسبه ضریب همبستگی پارامترهای محیطی با rmse روزانه نقاط به این نتیجه دست یافتیم که پارامترهای محیطی بر دقت مکانی سنجنده مربوطه در شناسایی نقاط آتش تأثیر اندک و قابل اغماضی را داشتند.